Dirigent: Ulrich Backofen
Dirigent: Ulrich Backofen
Solist: Bruno Canino, klavir
| Kristof Vilibald Gluk | Uvertira opere "Ifigenija u Aulidi" |
| Feliks Mendelson | Klavirski koncert br. 2 u d-molu, op. 40 |
| pauza | |
| Johanes Brams | Simfonija broj 1. u c-molu, op. 68 |
O izvođačima:
Ulrih Bakofen (Ulrich Backofen) je nemački dirigent i violinist. Od 1985. godine pojavljuje se kao gostujući dirigent u mnogim vodećim evropskim i svetskim orkestrima i poznatim koncertnim dvoranama. Simfonijski repertoar uključuje skoro sva važnija dela evropskih kompozitora od baroka do danas. U poslednjih nekoliko godina sve više ga traže poznati orkestri iz novopridruženih zemalja Evropske unije.
Bruno Kanino (Bruno Canino; Napulj, 30.12.1935.) italijanski kompozitor, čembalist i pijanist. Ima međunarodnu reputaciju kao solist, kamerni muzičar i akompanjon. Akompanjirao je mnogim poznatim gudačima. Nastupao je u svim značajnijim svetskim koncertnim dvoranama. Posebnu pažnju posvećuje savremenoj muzici, pa ima dosta premijernih izvođenja savremenih kompozitora. Redovno drži majstorske kurseve u Italiji, Nemačkoj, Španiji i Japanu, a često ga pozivaju u žirije značajnijih međunarodnih klavirskih takmičenja.
Niški simfonijski orkestar već 65 godina jedna je od najznačajnijih institucija kulture u Srbiji. Sarađivao je s mnogobrojnim vodećim umetnicima iz zemlje i inostranstva. Nastupao je širom Evrope, kao i na značajnijim festivalima, na primer na Dubrovačkim letnjim igrama, Mokranjčevim danima u Negotinu i festivalu Olympus u Grčkoj. NSO je osnivač i organizator Niških muzičkih svečanosti (NIMUS), značajnog festivala s 30-godišnjom tradicijom. Za svoj rad Orkestar je dobio više nagrada i priznanja.
Kompozitori i dela
Christoph Willibald Gluck (Erasbah, 02.07.1714. - Beč, 15.11.1787.) bio je nemački kompozitor iz perioda pretklasike. Slovi za jednog od najznačajnijih kompozitora druge polovine 18. veka.
• Ifigenija u Aulidi
"Ifigenija u Aulidi" (fr. Iphigénie en Aulide) je opera u tri čina, premijerno izvedena pod vođstvom autora 19.04.1774. u Pariskoj operi. Libreto je rađen na osnovu tragedije "Ifigenija" francuskog dramatičara Žana Rasina. Opera obrađuje priču iz grčke mitologije o vojskovođi Agamemnonu i njegovoj kćeri Ifigeniji:
Agamenonova vojska, prikupljena za napad na Troju, zarobljena je u luci Aulide zbog nepovoljnih vetrova. Boginja Dijana (Artemida u grčkoj mitologiji) nudi Agamemnonu pogodbu da za oslobađanje vojske žrtvuje svoju kćer Ifigeniju. Agamemnon očajnički pokušava izbeći ovu pogodbu, ali Ifigenija je spremna umreti za svoju domovinu. Konačno, boginja je zbog poslušnosti Ifigenije odustala od žrtve.
Felix Mendelssohn Bartholdy (Hamburg, 03.02.1809. - Lajpcig, 04.11.1847.) bio je nemački kompozitor, pijanist i orguljaš iz perioda romantizma. Zaslužan je za popularizaciju dela u to vreme zaboravljenih kompozitora G.F. Hendla i J.S. Baha.
• Klavirski koncert br. 2 u d-molu, op. 40
Mendelson je koncert napisao odmah nakon svog venčanja sa suprugom Sesilijom. Rad na koncertu je trajao od juna do avgusta 1837. godine. Sâm Mendelson je dirigirao na premijeri 21.09.1837. na Muzičkom festivalu u Birmingemu.
Koncert se svira bez pauza među stavovima (attacca). Uobičajeno trajanje je oko 23 minuta.
Uvod prvog stava izvodi orkestar, a nakon pet taktova podržava ga klavir. Zatim orkestar predstavlja prvu temu, a sledi ga klavir izvodeći drugu temu. "Pianissimo" prvog stava prelazi u lirski drugi stav. Treći stav kombinira elemente forme ronda i sonate. Mendelson je opisao Presto kao "klavirski vatromet".
Johannes Brahms (Hamburg, 07.05.1833 - Beč, 03.04.1897.) bio je nemački kompozitor, pijanist i dirigent iz perioda romantizma. Veći deo profesionalnog života proveo je u Beču, gde je bio lider muzičke scene, a slovi za jednog od značajnijih kompozitora druge polovine 19. veka.
• Simfonija br. 1 u c-molu, op. 68
Simfonija je premijerno izvedena 04.11.1876. u Karlsrueu. Sâm je Brams izjavio da je na njoj radio 21 godinu, od 1855. do 1876. godine. Uobičajeno trajanje simfonije je između 45 i 50 minuta.
Prvi stav je Un poco sostenuto - Allegro. U snažnom uvodu, hromatska tema u violinama, potcrtana tremolom ostalih izvođača i timpana, deluje kao motiv sudbine. Na njega se nadovezuje sonatni stav, a njegovu prvu temu karakteriše sinkopirani 6/8 takt i ponešto ljuljuškavi karakter koji tom motivu sudbine daje više prizvuk žaljenja. Drugu temu predvodi oboa i ona ima ponešto sanjalački karakter, čime se dodatno gubi na herojskom karakteru početka. Sledi i pastoralna sporedna tema, kroz dijalog roga i klarineta. Ali, razvojni deo stava podiže sučeljavanje tema na dramatični nivo, a nastupa i religiozna, koralna tema (slovo H u partituri). Prema završetku, nakon repriziranja tematskog materijala, stav polako zamire, završavajući se u prizvuku sete.
Drugi stav je Andante sostenuto i počinju ga fagot i prva violina. Violine zatim vode glavnu reč, ali stav zadržava osećajni karakter, preko nežne pesme oboe, a zatim preko violine i roga, te se ona uliva u smirenu završnicu stava.
Treći stav je kratki Un poco allegretto e grazioso koji ne deluje kao skerco, već je to jedan srdačan, umereno razigran, ali i potresan stav, koga vode klarineti u tercnom kretanju. U centralnom delu, graciozno koncertiraju drveni duvači i gudači, a u slobodnoj reprizi prvog dela stava, klarineti nastupaju zajedno sa violinama.
Opsežan finale je i vrhunac simfonije. Najpre nastupa lagani uvod - Adagio - koji podseća na uvod u prvi stav i nabujava u burni Allegro, koji se ponovo smiruje u Più andante. Tu rog donosi jedan dramatičan signal, na koji tromboni odgovaraju jednim koralom. Nastupa glavni deo finala, moćni Allegro non troppo, ma con brio, gde se betovenski junak ponovo nalazi u žaru borbe, dovodeći je do velelepne pobede. Počinju ga rogovi i gudači jednim maršem, na šta se nadovezuje druga tema - Animato - (valja primetiti da je stav u veoma kompleksnom sonatnom obliku) i prelazi u intermeco koji predvode oboa i gudači. Na to se muzički materijal ponovo rasplamsava u razvojnom delu i reprizi, prerastajući u završnu borbu i pobedu betovenskog titana, kroz dramatične pokrete u čitavom orkestru. U ponešto razvučenoj, ali kolosalnoj završnoj kodi, blista pobeda u svom punom sjaju.
Izvori:
sr.wikipedia.org
de.wikipedia.org
Odricanje od odgovornosti (Disclaimer):
Ovo nije službena stranica Niškog simfonijskog orkestra, Niški simfonijski orkestar nije uključen u njenu izradu i sadržaj ne predstavlja stav Orkestra.
Službena stranica Niškog simfonijskog orkestra je na adresi www.simfonijski.com 
.
Podaci s ove stranice su informativnog karaktera i koristite ih na svoju odgovornost. Autor ne snosi nikakvu odgovornost za tačnost ni za posledice nastale korišćenjem objavljenih informacija.